دوبیتی های حضرت ارباب..(93/8/25)

محشر شد و دیدم همه جا غوغا بود

 

هر کس که حسینى شده بود، آقا بود

 

والله قسم هر چه خدا داد به ما

 

از لطف حسین(ع) و مادرش زهرا(س)بود ....

 

 

 

 

آه

 

جانم زینب س

 

در میان قبر من از من چه می پرسی ملک 

 

این لباس مشکی من مهر عفو زینب است...

 

 

 

 

 

حسین جان

 

این اشک وروضه حال مرا خوب میکند

 

رد خور نداشت نسخه ی درمانی شما...

 

 

 

خوف محشر از کسی باشد که او بی صاحب است./

صاحب ما در قیامت هم قیامت میکند...

یااباعبدالله(ع)

 

 

 

مثل عباس به ابروی خودش چین انداخت 

خویش را از دل گهواره به پایین انداخت 

خویش را از دل گهواره می اندازد ماه 

تا نماند به زمین حرف اباعبدالله...

 

 

یااباعبدالله مددی....

هَمه ی حَرف مَن اینست دَراین دَفتر خیس

نَتَوان خُشکی لَبهای تو را معَنا کَرد..

 

 

 

 

، بین روضه با دم تو ,من معطر می شوم

 

بوی اسفندت رکورد ادکلنها را زده

 

 

 

 

داد زد مادری از عرش که ای بی رحمان / یک نفر ، این همه جلاد نمیخواهد که..

 

یا فاطمه الزهرا س

 

 

 

حسین جان

 

سایه ات را از مدار رو سیاهان بر مدار

 

ماه از شب برنمی گیرد نگاه خویش را

 

 

 

حسین جان

 

من درپی تو هستم و مردم ،پی بهشت

 

                   ایمان شهر،کفر مرا درمی آورد !

 

 

 

 

قدری برای پرچم تواشک می دهم 

 جای شفای دیده به من کربلا بده

  کاسب همیشه سود نخواهد زمشتری 

 یکبارهم برای رفاقت ضرربده

 

 

 

 

المنه لله که عزادار حسینیم

فرصت شده و عاشق عباس و حسینیم

در این گذر بی سر و سامانی دنیا

صد شکر خدا را که گرفتار حسینیم . . .

 

 

 

 

حسین جان...

همه دارند به پابوس شما می آیند/ 

 

طبق معمول منه بی سر و پا جا ماندم....