تک بیتی ،دوبیتی: هیئت،روضه........(93/09/01)

با تمام بچه بازیهای قلبم ساختی

بازبر من از سر فضلت نگاه انداختی

باز این بد را کشاندی تا حریم خوبها

باز در روضه ز من از هیچ،نوکر ساختی

حل می شوند با تو مسائل یکی یکی

پیچ و خم تمام منازل یکی یکی

آغاز عشق "حب" و سرانجام آن "جنون"...

طی می شوند با تو مراحل یکی یکی

نگاه خشک ما مبهوت دریاست

دل ما خـانـه ی اولاد زهراست

بسـاط نـوکــری مــا همین شد

سبویی که پر از اشـعار زیباست

آقا مرا دوباره حرم راه داده ای

بار دگر قلم به دستم نهاده ای

با نوکری درگهتان عشق میکنم

ارباب عالمی که ارباب زاده ای!

خوشم که حنجره من برای توست،حسین جان

به سینه ام غم کرببلای توست،حسین جان

برای هر غم دنیا چرا به گریه بی افتم

سرشک دیده فقط در عزای توست،حسین جان

 من و این روضه ها الحمدلله

 من و یاد شما الحمدلله

من و ماه محرم زنده بودن

 بود حُسن عطا الحمدلله

جانم اسیر باده ماه محرم است

دل آشنا به جاده ماه محرم است

"باز این چه شورش است که در خلق عالم است"...

یک ذره از اراده ماه محرم است

صد بار خوانده ای و دوباره بخوان، کم است

دنیا اگر تمام شود روضه خوان، کم است

دیدار ما قیامتیان، هیئتِ بهشت

اینجا برای سینه زدن، جایمان کم است

دوباره در سرم شور جنون است

دوباره بر مشامم بوی خون است

فقط رمز ورود عشق بازی

حروف حا و سین و یا و نون است

با آب طلا نام حسین قاب کنید

با نام حسین یادی از آب کنید

خواهید که سربلند و جاوید شوید

تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید

آن روز که کوهها همگی درتابند 

 آن روز که نقشه ها همه بر آبند 

عشاق حسین (ع)بی خیال دنیا

  بر روی پر حضرت حیدر(ع) خوابند

نوبت نوکری و تکیه علم کردن ماست

حال هنگامه مشک و علم آوردن ماست

این حسینی که رئیس الشهدایش خوانند

دین سینه زدنش تا به ابد گردن ماست

 وقتی خدا در حشر بگوید چه داشتی؟ 

سربرکند حسین وبگوید حساب شد..... 

دیدم همه جا بر درو دیوار حریمت 

جایی ننوشته است گنهکار نیاید 

شراب کهنه شیراز مرا مست نکرد

چایی تازه دم روضه ارباب زمین گیرم کرد

کاخ همه شاهان جهان را که بگردی

دربار کسی پنجره فولاد ندارد

دست منو تو نیست اگر نوکرش شدیم

خیلی حسین زحمت مارا کشیده است 

میدید خدا درد خماری جهان را

پس کربو بلا ساخت خماری رود از یاد

تانفس هست مرا سینه زنو لطمه زنم

سرزینب به سلامت سرخود میشکنم