تک بیتی ودوبیتی های حضرت ارباب..(93/8/25)

حسین جان..

بالهایم هوس با تو پریدن دارد

بوسه از خاک قدمهای تو چیدن دارد

من شنیدم سر عشاق به زانوی شماست

و از آن روز سرم میل بریدن دارد...

پرچم روضه ی تو همیشه بالاست  حسین(ع

 با تو خشکی دلم همیشه دریاست حسین(ع)

بادبان کشتی لطف و نجاتت 

 چادر مادر تو حضرت زهراست حسین(ع)

 

 

 

حسین جانم

 

 

 

از همان روز که مسکین سرای تو شدم

به تو سوگند که نمک گیر عطای تو شدم

گر کسی سلطنتی یافت به خود مینازد

من کنم ناز به عالم که غلام تو شدم

ﺣﺞ ﻧﺮﻓﺘﯿﻢ وﻟﻲ ﯾﻚ ﻟﻚ ﻟﺒﯿﻚ ﺣﺴﯿﻦ،

 

 از ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﺧﺪا ﻣﻲ آﯾﺪ

 

 رﺧﺖ اﺣﺮام ﻧﺒﺴﺘﻪ ﻫﻤﻪ ﻣُﺤﺮم ﺷﺪﻩ اﯾﻢ 

 

ﺧﻮدﻣﺎﻧﯿﻢ ﺳﯿﺎﻫﻲ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ آﯾﺪ

 

 

 

 

ارکان نمازم همه بر طبق رساله ست

 

جز قبله که سمت حرمت زاویه دارد...

 

 

 

 

 

ارکان نمازم همه بر طبق رساله ست

 

جز قبله که سمت حرمت زاویه دارد...

 

 

 

ارباب ؛

 

مادرم گفت که عاشق نشوی گفتم چشم...

 

چشمهای تو مرا بیخبر از چشمم کرد

 

 

مشکلــﮯ نیست اگر مبل نداریم و دکور . . .

 

 

 

زینت خانه ی ما عکس رخ ارباب است...

 

 

 

 

 

***یااباعبدالله***

 

 

 

 

 

منِ ناقابل اگر تشنهٔ دیدار توام

 

 

 

از طفولیتم ارباب گرفتار توام

 

 

 

نیستم مستحق این همه لطف و کرمت

 

 

 

تا نفس می‌کشم‌ای شاه بدهکار توام

 

 

 

 

 

خالی خالی بودمو لطفت پُرَم کرد

 

خاک مزارت بی نیاز از دکترم کرد

 

من ترک چائی کرده بودم سالیانی

 

موکب به موکب اربعین چائی خورم کرد

 

 

 

السلام علیک یا اباعبدالله

 

 

 

 

 

قلبم به پای نام علی جان گرفته است

 

این نفس سرکشم سر و سامان گرفته است...

 

 

 

اعجاز دستهای علی چیز دیگری است.!

 

اینجا مسیح نوبت درمان گرفته است...

 

 

 

 

 

حسین جان...

 

 

 

آموختم ز "حُر" که به دربارِ اهل بیت

 

 

 

با دست خالی آیم و با دست پر رَوَم...

 

 

 

 

 

من اگر کافر و گمراهم، اگر شیخ طریق/قبله ام روی حسین است و همینم دین است

 

 

 

 

 

 

 

 

نمک روضه عجب بر بدنم میسازد.

 

دست من اسم تو را روی تنم میسازد

 

مادرم قول وفا دادکه بعداز مرگم

 

پیرهن مشکی من را کفنم میسازد٠٠٠٠٠

 

 

یا اباعبدالله

 

 

 

ﺭﻭﯼ ﻓﺮﺵ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺟﻮﻫﺮﯼ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺭﯾﺨﺖ

 

ﺁﻣﺪﻡ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺭﺍ ، ﺑﺪﺗﺮ ﺷﺪ ...

 

 

 

 

 

 

 

هرکه از خواب خو ش زد بخدا عاقل شد   /  نصفه شب سهمیه ی عقل به ما داد حسین

 

 

 

 

 

 

 

چشم ان مستی که هر شب وقف مولا میشود

 

 

 

خشک هم باشد ولی یک باره دریا میشود 

 

 

 

قصه قدری فرق دارد بر گدا در این حرم

 

 

 

هر که فکرش هم نکرده نیز اقا میشود

 

 

 

راه رفتن در حرم راه گذر از صافی است

 

هرکجا رفتی بـغـــیر از کربلا الافی است

 

کعبه را 7 مرتبه دورش بگردی بس بود

 

کربلا را کمتر از صد بار بی انصافی است

 

 

 

من که دیوانه ام ازحال خوش نوکری ام...

 

 

 

مادرت گر که سفارش بکند ؛؛ میخری ام...

 

 

 

به دوبیتی ”شب جمعه” نکنی سرگرمم...

 

 

 

تو خودت قول بده ؛؛ کرببلا میبری ام...

 

 

 

 

 

رحـمـت الله بـه زوار قـتـیـل الـعـب‍ــرات

 

 

 

هر کسی کرد هوس چایی موکب صلوات

 

 

ما شیفته ی مکتب ایثار حسینیم 

 

پویاگر اندیشه و افکار حسینیم

 

چون مرگ رسد   بر کفن ما بنویسید

 

ما خاک کف پای عزادار حسینیم

 

 

 

 

 

ارباب.....

 

 

 

تـصـویــــر مــــنـه خـــراب پـــیـــشَـت بـــاشد

 

ایـــــن راز پــــر از عــــذاب پـــیـشَـت بـــاشــد

 

شــــایـد بــــه مــــحـــرم نـــرســـیـــدم آقـــــا...

 

ایـن اشـک عـلـی الـحـسـاب پـیـشَــت بـاشـد

 

دعا کنید به محرم برسیم 

 

 

 

 

بینِ هر خوردنىِ خوب فقط در دنیا/

 

پرچم چاىِ تو بالاست اباعبداللّه(ع)...

 

 

 

یااباعبدلله... 

 

 

 

ما نه تنها دست خود را بلکه صد دست دگر

 

 

 

وام می گیریم و از داغ تو بر سر می زنیم...

 

 

 

 

 

یــاابــاعـبــدالله......

 

با دل چه کرده این غم تو شاه سر جدا.

 

دیدم کــَری باصدای رُوضه ی تو گِریه می کند.....

 

 

 

حسین جان ارباب..

 

 

 

با دل چه کرده این غم تو شاه سر جدا ،

 

 

 

دیدم کَری به روضه ی تو گریه می کند..

 

 

 

 

 

حسین جان

 

درود بر پدرم از همان طُفولیَتَم

 

 

 

برای روضه ات از من همیشه کار کشید

 

 

 

برای آنکه منم عاقبت بخیر شوم

 

 

 

مرا به دست تو داد و خودش کنار کشید...